دووووووووغ و شورای ششم

« دوووووووووغ و شورای ششم »

الف) یکی از غذاهای ایرانیان به ویژه در مناطق گرم و خشک « دوغ » است. با آنکه در کتابهای آشپزی راجع به طرز تهیه آن چیزی نوشته نشده اما همه می دانند برای درست کردن دوغ، مقداری ماست و نمک داخل کاسه ریخته آب اضافه کرده و هم می زنیم...هم می زنیم....البته می توان به دوغ چیزهایی مثل خیار رنده شده یا نعنای خشک اضافه کرد و هم زد ....و هم زد...

ب ) به سراغ دو سه نفر از اعضای شورای شهر می روم. نیم ساعت با حساسیت راجع به بلوار واصف صحبت می کنم که اگر وسط خیابان صد تا مغازه احداث شود چه مشکلاتی پیش می آید. صحبت ها را می شنوند و آخر سر می گویند هیچ ارتباطی به ما ندارد!!!. این بلوار آن طرف شهر است!....مگر می شود هفت نفربه اسم وحدت و همدلی و شورای ترکیبی 4 سال دور یک میز بنشینند ولی خود را موظف بدانند فقط راجع به یک طرف شهر حرف بزنند.؟!... آیا معنای شورای ترکیبی این است که برای ورود به شورا چند نفری عکسهایشان را کنار هم بچینند و بنویسند شورای وحدت آفرین و بعد چهار سال در شورا از هم جدا باشند و وقتی حوصله شان سر رفت از هم بپرسند آن ور شهر چه خبر؟!!

ج) «شورای شهر» به دلیل انتخاب مردم و اختیارات ارزشمند آن محور توسعه است. شورا باید برای توسعه ورزشی ، فرهنگی و اقتصادی شهر طرح و برنامه داشته باشند. و البته کاهش آسیب های اجتماعی ... شهر آران و بیدگل بیش از 50 مغازه فروش دخانیات دارد و مهمترین تفریح نوجوانان و جوانان برداشتن اگزوز موتور ، تک چرخ زدن و ایجاد آسیب و مزاحمت برای خود و مردم است. مردم نگران راه اندازی واحد ذوب در شرکت فولاد هستند .بافت تاریخی ، اصیل و نجیب آران و بیدگل به دلیل بی توجهی ها صدمات بسیاری خورده است ..آیا شورا در این زمینه ها حرفی برای گفتن دارد؟!...درب شورا باید به روی خبرنگاران باز باشد. سالی سه چهار نشست خبری برگزار نماید.کانال خبری داشته باشد. با اطلاع قبلی به مساجد و حسینیه ها و محل های حضور مردم سر بزند. با هنرمندان و فعالان اجتماعی و فرهنگی جلسه بگذارد که هیچ خیری در سکوت و بی خبری و فاصله گذاشتن در شورا نیست.( علیرضا توحیدی – آذر 1402 )