ایستاده ام لب زیارت. مردی می آید. به او می گویم:« جای خالی برای نشاندن درخت هست. ای کاش درخت می نشاندند؟ً»...می گوید :« زیارت جای عبرت گرفتن است! ».......( علیرضا توحیدی – اسفند 1401 )
|+| نوشته شده در شنبه بیست و هفتم اسفند ۱۴۰۱ساعت 22:12  توسط علی رضا توحيدي |