نکته شهردرای

«چند نکته در باب دو نوشته»

الف)شهرداری آران و بیدگل در سی – چهل ساله اخیر چند طرح انجام داده است؟...خیلی هایشان درست بوده و برخی هم اشتباه..... حال نوشتن نقدی بر احداث بازار در میانه بلوار واصف و ساخت سرای سالمندان در پارک جنگلی اشتباه است یا درست؟! فرض کنیم 99 درصد این کارها درست باشد با یک درصد بقیه چه می کنید؟...در میانه بلواری بازاری زده می شود شلوغی ، سرو صدا ، تصادف و غیره....آیا می شود صد مغازه را برداشت و در جایی دیگر نهاد؟!..سالمندان جدا مانده از خانواده را به کویر سوت و کور می فرستیم کاری بسیار ارزشمند اما آیا یک درصد امکان ندارد راهکار بهتری پیش رو باشد؟!

ب) نوشتن بسیار از شهرداری به معنای ایراد بسیار در شهرداری نیست. گسترده بودن حوزه ی فعالیت شهرداری است.

ج) می گویند خبرنگار به دنبال عیب و نقص است!!..به دنبال زخم می گردد نیمه ی خالی لیوان را می بیند واز این قبیل مسایل...فرض کنیم شهری یک میلیون جمعیت دارد بیست نفر بر اثر یک بیماری مرموز از دنیا می روند آیا خبرنگار وظیفه دارد در باره ی نهصد و نود و نه هزار و نهصد و هشتاد نفر سالم ها بنویسد یا در باره ی آن بیست بیماری که از دنیا رفته اند؟!...کشوری هزار شهر دارد یکی با زلزله ویران می شود از رسانه انتظار داریم در باره ی کدام شهر برای ما خبر بیاورد؟...خبرنگار و اهل رسانه کمابیش با رسالت خویش آشنایند آیا ما مخاطب خوب هستیم ؟!.. کجایند مسئولانی که نقد را هدیه ای ارزشمند بدانند؟!

د) کنش شهرداری آران و بیدگل در این روزگار با خبرنگاران بهتر از هر دوره ای است. نشست ها و شهرگردی هایی که «دکتر صانعی» با اهل خبر دارد ارزشمند است. «حسین رزاقی» نیز که طرح های عمرانی بسیاری را آغاز نموده به حوزه های فرهنگی و میراث توجهی خاص دارد.

ه) اهل رسانه چه بسیار با همه ی وسواسی که برای جمع آوری خبر و تحلیل دارند در نوشته های آنها نقص و ایراد وجود دارد. اما با فریاد و توهین و تهمت نمی توان درستی نظری را به اثبات رساند. چاره ای نیست جز آنکه به نقد نوشته ها بپردازیم و قضاوت را به خوانندگان بسپاریم. ( علیرضا توحیدی – اسفند 1401 )