فضای سبز

«قضای سبز یا فضای پلاستیکی »

یکی از ویژگی های شهرداران توجه به فضای سبز است.فضای سبز باعث شادی و نشاط می شود. آلودگی ها کمتر شده و هوای سالم در اختیار شهروندان قرار می گیرد. در شهرهای کویری توجه به درخت از جایگاه بیشنری برخوردار است. برای اینکه اگر در شهرهای شمالی ایران شهرداری وظیفه اش را انجام ندهد آب و هوای مناسب باعث می شود محیط ، سرشار از درخت و اکسیژن شود.اما متاسفانه در سالهای اخیر برخی از اتفاق ها نشان می دهد کاشت و نگهداری درخت به ویژه در مناطق شلوغ آران و بیدگل از یاد رفته است.چند سال قبل تعدادی از درختهای پارک شهید سلمانی قطع شد تا برای بازنشستگان در فضای سبز استراحت گاه ساخته شود.یکی دو سال قبل درختان پنجاه ساله ی خیابان امام خمینی قطع و تعدادی نهال در جعبه های چوبی کاشته و جایگزین شد! یا هنگام عریض سازی و سنگ فرش شدن خیابان مسلم آباد به پیاده رو و کاشت درخت توجه نشد. .. در یک اقدان عجیب و غریب با سیمان و آهن چیزهای ساخته و کنار خیابان می گذارند تا آدم یاد طبیعت بیفتد یک هندوانه بزرگ در این طرف شهر و یک هندوانه هم آن طرف...بی توجهی به گیاه به جایی رسیده است که در برخی از میدان ها و بلوارهای شهر چمن پلاستیکی می چسبانند ! که تا آنجا که ما خبر داریم این ساخته ها نه طراوتی به همراه دارد و نه به پاکی هوا کمک می کند!! ما نمی دانیم آیا مسئول فضای سبز اکنون وظیفه ی احداث فضای سیمانی و پلاستیکی را برعهده دارد یا واحدی دیگر این مسئولیت را پذیرفته است!! کسی از آینده هم خبر ندارد شاید احداث یک پارک بزرگ با درختان پلاستیکی و چمن مصنوعی در برنامه های شهرداری باشد!....درست است که آران و بیدگل آب کمی دارد. اما می شود ابرای فضای سبز از گیاهانی استفاده کرد که به آب اندگی نیاز دارند. به یاد داشته باشید کم رمق ترین گیاه از با کیفیت ترین چمن پلاستیکی ارزش بیشتری دارد.( علیرضا توحیدی ...آذر 1401 )