زورخانه

«حرکت در وقف »

خدا مسئولین را برای ما خفظ کند. برخی از آنها اگر قدمی برنمی دارند اما با روحیه طنزشان باعث نشاط و سرزندگی مردم می شوند. اداره ی محترم…..یکی از همین هاست. قصه از آنجا شروع می شود که جوانان محله توی ده بیدگل تصمیم گرفتند بخش ویرانی از محله را آباد کنند. در مجاورت مسجد سرسنگ و بازار، رختشوی خانه ای قدیمی بود. متروک...نیمه ویران...که از خرابی، افراد جرات نمی کردند وارد آن شوند. حرکت و تلاش آغاز شد ماشین ، ماشین خاک مرده خارج شد. پایه های بی رمق با مصالح جدید تقویت شد. سقف و ضربی و هشتی شمایل جدیدی به اثر بخشید.اداره میراث بر ساخت و ساز نظارت و شهرداری در تامین مصالح مشارکت داشت. برخی از اهالی که صبح تا غروب در جایی دیگرمشغول کارگری بودند بعد از نماز مغرب به آنجا می آمدند وتا نیمه های شب کار می کردند.امید برای بچه های چای می آورد و فردای بهتر آنها را به ماندن در این محله قدیمی تشویق می کرد...خرید مصالح ادامه داشت. آب و برق و گاز روح و زندگی در این فضای سنتی دمید. گفته می شود حدود یک میلیارد تومان هزینه شد تا آنکه آن فضای متروک و مخروبه به زورخانه تبدیل و برای تکریم «فاتح خیبر» به نام « زورخانه ی امیرالمومنین» نام گذاری شد. اما اداره ی فضای ورزشی هزینه دارد. باید مرشدی توانا دعوت شود تا با سرپتجه های هنرمندش آوای ضرب را درآورده و با شعرهای حماسی، روح قهرمانی را در کالبد نوجوان بدمد. باید بساط چای آماده باشد باید برای تشویق نوجوانان به آنها هدیه داد و کارهای دیگر....حالا با این اوضاع که هنوز بخشی از هزینه های ساخت و ساز روی زمین مانده و اهالی باید برای روشن بودن چراغ باشگاه ورزشی هزینه کنند مسئول اداره ای معتقدند اهل باشگاه باید اجاره ی ماهانه بپردازند!!! یکی از اهالی محله می گوید زمین اینجا را پدران ما وقف کردند همت کردند و بر اساس نیاز سازه ای ساختند. بعد از سالها ما با بودجه و تلاش خودمان آن را بازسازی کردیم اکنون چرا باید اجاره بدهیم؟!...دیگری می گوید مگر ورزش باستانی درآمد دارد که باید بخشی از آن را به عنوان اجاره بپردازیم؟! ...اما من به آنها می گویم هیچ اعتراضی نداشته باشید باید به این وقایع لبخند زد. وقتی آن اداره که مسئول است آنچه به عنوان وقف از گذشتگان به یادگار مانده حفظ و مرمت کند تا مردمان این روزگار از آن استفاده نمایند قدمی برنمی دارد و تنها وظیفه خودش را دریافت پول می داند چه می شود گفت و انجام داد به جز لبخند زدن.......ما در آران و بیدگل بیش از ده حمام و آب انبار قدیمی داریم که اگر اداره ی ... همراهی نماید شهرداری و مردم حاضرند تا با بازسازی آنها علاوه بر حفظ میراث گذشتگان سرانه فضاهای فرهنگی شهر افزایش یابد. ( علیرضا توحیدی آبان 1401 )