صالحی

جناب آقای صالحی

سلام من دو سه سالی است هیچ مسئولیتی در هیچ نشریه ای ندارم. اما نشریات و حتی کانالهای خبری آران و بیدگل دارای ویزگی های خاصی هستند که یکی از آنها این است که اتاق فکر آنها یک صندلی بیشتر ندارد؟! نکته اینکه روزنامه ها و کانالهای کشوری معمولا شورایی دارد به نام «شورای سیاست گزاری» که آدمهای این شورا می نشینند و می گویند می خواهیم مثلا مخاطبمان از عوام باشد یا خواص ،رویکردمان به جناح های سیاسی چگونه باشد ، قرار است همراه دولت باشیم یا منتقد، نظر نشریه یا کانال خبری راجع به روشنفکران و اتفاقات بین المللی چگونه باشد و قرار است در حوزه های عمومی مثل ورزش یا هنر چه خط و ربطی داشته باشیم. وموضوعات دیگر.... بعد به سراغ روزنامه نگارانی که با طرح آنها همخوانی دارند می روند مدتی که از فعالیت نشریه گذشت بازخوردها را بررسی می کنند و هزار کار دیگر....به همین خاطر در رسانه های کشوری آدمها می آیند و می روند اما مواضع نشریه تغییر نمی کند. مثلا روزنامه های کیهان و رسالت امروز با سی و چهل سال قبل تفاوتی از لحاظ نگرش ندارد.... اما در آران و بیدگل نشریات و کانالهای خبری بر اساس دیدگاه و نظر یک نفر می چرخد و ممکن است این دیدگاه عوض شود.... من تا حالا چند مظلب در نقد ذوب نوشته در کانال منادی شهر گذاشته و برای دیگر کانالها فرستاده ام. که یک بار هم از فولاد دعوت نامه مکتوب به دستم رسید که تشریف بیاورید برای گفتگو که نرفتم.

اما کمپین نه به ذوب ایراداتی دارد که یکی از آنها این است که تا حالا من نشنیده ام جلساتی با رسانه ها داشته باشند و تقریبا 90 درصد فعالیتها محدود می شود به نوشتن متن در کانال مطالبات به هر حال کمپین نه به ذوب نیاز به اتاق فکری پویا دارد تا عملکرد گذشته بررسی و کار با سرعت بیشتر به پیش برود وپرنه دیری نمی پاید که ذوب به راه می افتند و هنوز عده ای در نه به ذوب مانده اند!