محرم

حادثه ی کربلا پایان داستانی است که از بعثت شروع می شود.بنی امیه ایمان نیاورد و بیست سال جلوی پیامبر ایستادند تا مکه فتح شد و ابوسفیان و معاویه و همراهانش ظاهرا ایمان آوردند . اما از همان روز تصمیم گرفتند قدرت بعد از پیامبر در خانواده اش نباشد. بعد از رحلت پیامبر حضرت علی خودش را تنها دید. دور و برش افرادی بودند از طایفه های کمتر شناخته شده سلمان از ایران ، بلال از حبشه ، عمار که پدر و مادرش را شهید کرده بودند و...حمزه نبود ...جعفر – برادرش نبود و....دختر پیامبر را به شهادت رساندند و کار ادامه یافت تا زمان عثمان که از بنی امیه بود و او تمام لعنت شدگان مثل ولید و معاویه و عاص را حکمرانی داد. در این زمان ناگهان بحث فتوحات هم پیش آمد تا زمان ابوبکر قلمروی مسلمانان در حد مکه و مدینه بود که ناگهان تا ایران و بخارا و سمرقند و مصر و فلسطین و سوریه و بخشی از اروپا پیش رفت این سرزمینها پر بود از غنایم و زنان و مردانی که به عنوان برده و کنیز گرفتار می شدند....بنابراین در کوفه مردم برای خوردن مال و اموال کاری به دین نداشتند و هنگامی که ابن زیاد در کاخش محاصره شد با دادن کیسه های ظلا معادله را تغییر داد ...و....