صباری

سلام جناب آقای صباری

اینکه ما احیای بافت را به حضور گردشگر و دو قدم دورتر به حجاب مرتبط بدانیم اشتباه است.....دو سال قبل در زیرزمین مسجد نقشینه و کارگاه شعر بافی برنامه بازدید گذاشتیم برای حدود هزار دانش آموز...از ابتدایی تا متوسطه...دختر و پسر....واکنش دانش آموزان جالب بود همین که می دیدند نسل دیروز این قدر هنرمند و خلاق بودند....حتی برخی از مدیران و معلمها برایشان جالب بود پیش از این، نگاه شان این بود بیدگل هیچ ندارد... ندارد......پس باید کوچه و بازار و خانه ها را بازسازی کرد برای مردم این روزگار و نسل های بعد....حالا گردش آمد یا نیامد.....اما آیا آمدن گردشگر باعث بی حجابی می شود......اول اینکه ما بخش کوچکی از ایرانیم چیزی در حد یک هزارم....اگر جنگ شد یا صلح.. اقتصاد خوب شد یا بد و حکومت نصیب هر دسته و گروهی شد ما اندازه یک هزارم اثر گزاریم....این به معنای نادید گرفتن وظیفه تک تک نیست بلکه به این معناست وقتی در یک کشتی بزرگی نمی توانی بگویی من می گویم کشتی این طرف بود یا طرف دیگر.....نکته دوم اینکه در جایی صحبت راجع به دانشگاه بود که اگر بیدگل صاحب دانشگاه شود افراد بدحجاب می آیند و اضاع بیدگل جور دیگر می شود اما قصه را می شود این گونه خواند که اگر دانشگاه نداشته باشیم بچه های شهر به شهرهای دیگر می روند و در آنجا معلوم نیست اوضاع فرهنگی چه طوری باشد.....ولی اگر فردی خانه ای را به سرای بوم گردی تبدیل کرد حق دارد به مسافران بگوید فرهنگ اینجا رعایت حجاب است چرخاندن سگ نیست و خیلی مسایل دیگر....می شود در بافت کار فرهنگی کرد ولی وظیفه میراث بازسازی میراث گذشته و آشنا کردن مردم است نه تربیت دینی...کودک هفت ساله به مدرسه می رود 16 سال زیر نظر آموزش و پرورش است...صدا و سیما سالی چند هزار میلیارد دریافت می کند و نهادهای دیگر ...حالا اگر از اوضاع راضی نبودیم نباید به سراغ میراث فرهنگی بیاییم و بگوییم چرا این آب انبار مرمت شد..همان طور که اگر صدهزار تماشاچس فوتبال فحش و ناسزا دادند نباید تصور کنیم بخش فرهنگی ورزش کارش را درست انجام نمی دهد...یا ورزش بد است....آنها میهمان هستند سالی ...ماهی یکی دو ساعت........داستان ادامه دارد.....