در حوالي كوير

«دهلیسم در هیاتهای بیدگل کی تمام می شود؟!»دیشب ایستاده بودم تا هیات ببینم. هیات از حسینیه بیرون می آمد. ابتدای یک دهل دو – سه متری به طرف بیرون آمد. دهل چرخ داشت. یک نفر آن را هل می داد و جوانک لاغر اندامی به بالا می پرید و با تمام توان ضربه ای به وسط دهل می زد. صدای وحشتناکی داشت. چند متر عقب رفتم تا از شر صدای دهل راحت شوم که دیدم دهل بعدی و بعدی تا سی چهل دهل بیرون آمد. آخرین دهل چند متر از حسینیه دور شده بود جلو رفتم تا بقیه ی هیات را ببینم که دیدم بقیه ندارد. چند زنجیر زن لابلای این دهلها بوده و از حسینیه بیرون آمده اند.به سراغ یکی از مسئولین هیات که جزو نفرات آخر هیات بود رفتم. پرسیدم این همه دهل به راه انداخته اید؟! گفت: خودشان آمده اند؟! گفتم : مگر شما مسئول هیات نیستی ؟ گفت: ولی ما اختیار نداریم به مردم امر و نهی کنیم. یک نفر شتر و اسب می آورد عده ای دهل نمی شود جلوی مردم ایستاد!!! مگر می شود چنین حرفی زد. اگر هیات را به یک دیگ غذا تشبیه کنیم مگر می شود آشپز کنار بایستد و بگوید هر فردی هر چه خواست در دیگ بریزد؟! مسئول هیات می تواند بگوید ما فقط از دهل های محله ی خودمان استفاده می کنیم آن هم دهل هایی با قطر حدود یک متر.مسئول هیات می تواند بگوید ما اجازه نمی دهیم عده ای کاروان اسب و شتر جلوی هیات ما راه بیاندازند. مسئول هیات اختیار دارد قانون برای هیات محله بگذارد و آن را اجرا کند.( علیرضا توحیدی محرم 1401 )  |+| نوشته شده در  سه شنبه یازدهم مرداد ۱۴۰۱ساعت 12:4&nbsp توسط علی رضا توحيدي  |  بخوانید, ...ادامه مطلب